Wat gebeurt er bij een Soul Retrieval?

Bij een soulretrieval sessie reis ik met jou naar andere werelden om verloren zielenstukken terug te halen zodat je weer meer levensenergie, vitaliteit en licht kan ervaren in je leven.
Deze zielenstukken kunnen je verlaten hebben tijdens het beleven van een trauma of ongemakkelijke gebeurtenis. Vaak al op hele jonge leeftijd. Dit gebeurt om je te beschermen en ondanks deze nare ervaring je leven te kunnen hervatten.
Het gevolg hiervan kan zijn dat je minder vitaliteit ervaart, je met een minder open hart durft te leven, je emoties niet meer voelt etc
Het is de bedoeling dat je door de integratie van verloren en wellicht vergeten stukken je meer heel voelt, helderder, wakkerder en meer aanwezig in het moment.

 

De volgende uitleg is geschreven door Sandra Ingerman, een Amerikaanse sjamane, die onderzoek deed en grote ervaring heeft op het gebied van Soul Retrieval:
 
  Er wordt, in de wereld van de oorspronkelijke volkeren, algemeen aangenomen dat bij een emotioneel of lichamelijk trauma een stukje van de ziel het lichaam ontvlucht om de ervaring te kunnen overleven. Mijn definitie van “ziel” in deze context is de essentie, de levenskracht, dat deel van onze vitaliteit dat ons in leven houdt en ons laat gedijen.

   De types van trauma die zielenverlies kunnen veroorzaken, houden elke soort van misbruik in, seksueel, fysisch of emotioneel. Andere mogelijke oorzaken zijn: een ongeval beleven, een oorlog meemaken, slachtoffer van een terreurdaad zijn,  tegen onze moraal in handelen, een natuurramp overleven (een brand, orkaan, aardbeving, tornado etc.), operaties, verslavingen, echtscheiding of de dood van een geliefd persoon.

   Elk voorval dat een shock berokkent, kan zielenverlies met zich meebrengen. Maar wat bij de ene persoon zielenverlies veroorzaakt, doet dat niet noodzakelijk bij een ander. Sjamanen geloven zelfs dat wekkers zielenverlies kunnen teweegbrengen. Ik denk dat we allemaal wel begrijpen wat ze bedoelen.

   Het is belangrijk dat we begrijpen dat zielenverlies eigenlijk iets positiefs is. Het is onze manier om pijn te overleven. Als ik in een frontale botsing zou terechtkomen, is de laatste plaats waar ik me op het moment van de botsing zou willen bevinden wel mijn eigen lichaam. Mijn geest zou zulke pijn niet kunnen verdragen. Onze geest buigt dus op dit brilliante zelfverdedigings mechanisme waardoor een deel van onze essentie het lichaam verlaat zodat we niet de volledige impact van de pijn voelen.

   In de psychologie noemt men dit dissociatie. Maar als psychologen hebben we het er niet over welk stuk van ons nu juist dissocieert en waar dat stuk dan naartoe gaat. In het sjamanisme weten we dat een deel van de ziel het lichaam verlaat en naar een terrein gaat dat sjamanen de niet-alledaagse werkelijkheid noemen; daar wacht het totdat een bemiddelaar naar de spirituele wereld gaat en de terugkeer mogelijk maakt.

   Hoewel zielenverlies een overlevingssysteem is, is het probleem vanuit een sjamanistisch standpunt gezien het feit dat het zielendeel dat weggevlucht is, meestal niet vanzelf terugkomt. De ziel kan verloren zijn, of gestolen door een ander persoon, of ze weet niet dat het trauma voorbij is en dat het veilig is om terug te keren.

   Het is steeds de rol van de sjamaan geweest om in een veranderde bewustzijnstoestand de gevluchte ziel op te sporen en terug te brengen naar het lichaam van de client.

   Zielenverlies kan verscheidene symptomen voortbrengen. Een veel voorkomend signaal is wanneer iemand zich niet volledig in zijn lichaam aanwezig voelt, niet levendig en  ten volle geëngageerd in het leven. Andere symptomen zijn chronische depressie, zelfmoordneigingen, posttraumatisch stress-syndroom, een zwak immuunsysteem, en verdriet dat maar niet wil overgaan. Verslavingen zijn ook een teken van zielenverlies omdat men externe bronnen zoekt om de lege plekken in zichzelf op te vullen, zij het met verdovende middelen, met eten, met relaties, met werk of door dingen te kopen.

   Telkens als iemand zegt “Ik ben sindsdien nooit meer dezelfde geweest” en dit niet op een goede manier bedoeld wordt, is er waarschijnlijk sprake van zielenverlies.

   Je kan echt zien hoe veel zielenverlies er heden ten dage voorkomt omdat zo veel mensen geld voor het leven stellen. Iemand die beweert, dat we andere levensvormen moeten doden voor materieel gewin, is we een persoon die aan zielenverlies lijdt. Iemand die het gevoel heeft dat nog een auto kopen of meer materiële objecten verzamelen hem/haar geluk zal brengen, is een persoon die lijdt aan het verlies van zijn/haar ziel. Zoals je ziet, komt er enorm veel zielenverlies voor op deze planeet, kijk maar naar ons gedrag tegenover mekaar en tegenover de rest van het leven.

   Coma is ook zielenverlies. Maar bij een coma bevindt er zich meer van de ziel buiten het lichaam dan erbinnen. Een comateuze patient is tegenwoordig om verschillende redenen erg moeilijk om mee te werken. Het vereist een grote vaardigheid van de sjamaan om te ontdekken welke kant de ziel tracht uit te gaan. Wil de ziel het lichaam terug binnengaan of heeft ze hulp nodig om verder te gaan, wat tot de dood van de patient zou leiden? Er kan over dit onderwerp veel gezegd worden, maar dat ligt niet binnen de sfeer van dit artikel.

   Er is de laatste jaren een heropleving van interesse voor de praktijk van het sjamanisme ontstaan. Er bestaan intussen honderden schitterende praktiserende sjamanen die de praktijk van het terugwinnen van de ziel opnieuw in onze cultuur geintroduccerd hebben.

   Het is interessant om op te merken dat in sjamanen culturen zielenverlies zodanig begrepen werd, dat personen die een trauma ondergaan hadden, binnen de drie dagen na het voorval een sessie voor het terugwinnen van hun ziel ontvingen.
Tegenwoordig, omdat we de praktijk van zielenrecuperatie al zo lang uit het oog verloren zijn, moeten genezers vaak tien, twintig, dertig, veertig jaar of zelfs langer teruggaan om verloren zielendelen op te sporen.

   In sjamanen culturen waren de mensen er zich ook van bewust wat er in hun leven uit evenwicht was en een ziekte of probleem veroorzaakte.

   In onze cultuur zijn we ons niet gewaar van een storing in onze spirituele harmonie die ziektes creëert. En omdat zielenverlies vaak voorkomt wanneer we nog erg jong zijn, hebben we niet door welke onbewuste patronen we ontwikkeld hebben omwille van ons prille zielenverlies. We zijn altijd op zoek naar dat verloren zielendeel. En die zoektocht beleven we door steeds opnieuw hetzelfde trauma te herhalen. De namen van de mensen in ons levensverhaal mogen dan wel verschillen, het verhaal is vaak steeds hetzelfde.

   Het effect van zielenrecuperatie verschilt van persoon tot persoon. Sommige mensen voelen zich beter geaard in hun lichaam en voelen zich robuuster. Anderen voelen zich lichter en hervinden een vreugdevolle manier van zijn. Bij sommigen komen herinneringen aan oude traumas naar boven, wat een reeks emoties doet opwellen die verder verwerkt moeten worden. En bij sommige personen is het effect te subtiel om meteen veranderingen op te merken, tot er in verdere sessies meer aan de integratie van het teruggekeerde zielendeel gewerkt is.

   Naarmate mensen zich meer in hun lichaam en in de wereld aanwezig voelen, worden ze zich meer bewust van gedrag dat uit evenwicht is.

   Als we gevoelloos zijn, merken we misschien wel dat er in de wereld bepaalde dingen niet juist zijn, maar kunnen we ons makkelijk afleiden van het gevoel dat we iets moeten veranderen. Als we volledig door onze ziel bewoond worden, kunnen we ons nergens meer terugtrekken en zijn we meer geïnspireerd om ons leven te veranderen.

   Eens een client zijn/haar ziel volledig gerecupereerd heeft, staat hem/haar werk te wachten. Als de persoon reeds veel persoonlijk werk verricht heeft, is de zielenrecuperatie misschien de afsluiting van het werk. Als dat niet het geval is, zal de zielenrecuperatie maar het begin zijn.

   Nu is het aan de client om te zien hoe hij of zij een gezonde levensstijl kan ontwikkelen en gezonde relaties kan aantrekken die heel-zijn en een leven gevuld met heling ondersteunen. Hoe willen we de energie gebruiken die ons teruggeven is door het terugwinnen van onze ziel en hoe creëren we met deze hernieuwde vitaliteit een positief heden en een positieve toekomst voor onszelf? Hoe kunnen we passie en betekenis terugbrengen in ons leven zodat we opleven en niet enkel overleven? Deze onderwerpen noem ik “het leven na de genezing” en zijn van vitaal belang om na de zielenrecuperatie een duurzaam heel-zijn te creëren.

   Ik heb in twee van mijn boeken geschreven over de spirituele praktijken die we in ons leven kunnen toepassen om voor onszelf een positieve actuele realiteit en een positieve toekomst te scheppen. In  Welcome Home: Following Your Soul’s Journey Home en in  Medicine for the Earth: How to Transform Environmental and Personal Toxins.

   Ik ben er zeker van dat je, terwijl je dit leest, de relevantie van het terugwinnen van de ziel kan zien voor je eigen leven en het belang voor het lot van onze planeet om mensen te helpen opnieuw volledig “door de ziel bewoond” te worden.

   Dit werk is cruciaal voor de tijd waarin we leven. De aarde wil haar kinderen thuis zien komen, en wel nu meteen. Het is tijd om terug naar huis te keren en hier op aarde onze rechtmatige plaats in te nemen. Het is ons geboorterecht om volledig uitdrukking te geven aan onze ziel en een wereld te scheppen waarin we graag leven. En het is ons geboorterecht om te stralen als sterren aan de hemel. De tijd is gekomen om ons licht opnieuw met de wereld te delen.